วันที่ 3 ตุลาคม 2568 ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งได้โพสต์ข้อความระบุว่า เช้านี้ตอนหกโมงกว่าน้าเราโทรมาว่าแม่เราอาการหนักต้องไปโรงบาลเดี๋ยวนี้ เรากะบอกน้องๆว่าฝากร้านด้วย เดี๋ยวมานะ เรารีบไปรับแม่มาโรงบาล หน้าห้องฉุกเฉิน พยาบาลบอกมีผู้ป่วยวิกฤติหัวใจหยุดเต้นใน ห้อง ขอให้รอก่อน บอกเลยตอนนั้นคิด เห้ย! แม่ฉันก็วิกฤต แต่กะรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ผ่านไปสักพัก เราเลยไปเปิดประตูห้องดู เห็นน้องที่รู้จักเลยใช้ให้เป็นประโยช์น แม่เราได้เข้าห้องฉุกเฉินได้รับการรักษา ตอนนี้ปลอดภัยแล้วค่ะ หัวอกคนเป็นลูก

ขณะเดียวกัน ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Jirasak Tumprayoch ซึ่งเป็นแพทย์เวรที่อยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน ได้โพสต์ชี้แจง ระบุว่า

เวลา 05.45 น. มีผู้ป่วยเข้ามาด้วยอาการเจ็บหน้าอกนาน 1 วัน ผลการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจพบภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน จึงได้ประสานโรงพยาบาลชัยภูมิเพื่อเตรียมส่งต่อผู้ป่วยเข้ารับการสวนหัวใจ Activate Fast Track STEMI

ระหว่างการเตรียมส่งต่อ ผู้ป่วยเกิดภาวะหัวใจหยุดเต้น แพทย์และทีมงานได้ทำการ CPR ทันที พร้อมประกาศแจ้งญาติที่อยู่หน้าห้องฉุกเฉินว่ากำลังปั๊มหัวใจอยู่ ระหว่างนั้นมีเสียงกดกริ่งเรียกจากญาติหลายครั้ง เมื่อพยาบาลออกไปตรวจสอบพบว่ามีผู้ป่วยใหม่มาด้วยอาการปวดศีรษะนาน 2 วัน จึงชี้แจงให้รอสักครู่เนื่องจากมีเคส CPR อยู่

อย่างไรก็ตาม ญาติยังคงกดกริ่งเรียกซ้ำหลายครั้ง แพทย์จึงให้พนักงานเวรเปลเข็นผู้ป่วยรายใหม่เข้ามารอภายในห้องฉุกเฉิน เพื่อหลีกเลี่ยงเหตุปะทะหรือความตึงเครียด ขณะที่การทำ CPR ดำเนินต่อเนื่องประมาณ 30 นาที แต่ผู้ป่วยไม่ตอบสนองและเสียชีวิตในที่สุด ก่อนจะเริ่มตรวจรักษาผู้ป่วยปวดศีรษะต่อเป็นลำดับถัดมา

แพทย์ผู้โพสต์ยังระบุเพิ่มเติมว่า ขณะปฏิบัติหน้าที่มีแพทย์เวร 1 คน พยาบาล 2 คน EMT 1 คน และพนักงานเวรเปล 1 คน โดยยืนยันว่าการรักษาผู้ป่วยในห้องฉุกเฉินดำเนินไปตามลำดับความรุนแรงของอาการ ไม่ได้มีการเลือกปฏิบัติหรือใช้เส้นสายแต่อย่างใด ผู้ป่วยทุกคนได้รับการดูแลตามมาตรฐานทางการแพทย์และความปลอดภัยเป็นหลัก