จากกรณีที่ นางอังคณา นีละไพจิตร สมาชิกวุฒิสภา สมาชิกวุฒิสภา (สว.) และนักเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชนระดับโลก ได้โพสต์ห่วงการปล่อยให้อินฟลูเอ็นเซอร์ หรือ กลุ่มบุคคลเข้าไปกระทำการเพื่อสร้างความกดดันหรือความหวาดกลัว อย่างการเปิดเสียงผี เสียงโหยหวย ในช่วงความขัดแย้ง-สงคราม มองว่าเป็นการทรมานทางจิตใจ และอาจเป็นความท้าทายอย่างมากต่อรัฐบาล โดยเฉพาะ รมต.ต่างประเทศ ในการเจรจาเพื่อหาทางออกร่วมกัน แต่ภายหลังพบว่ากลับเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์จำนวนมากทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยนั้น

ทั้งนี้ หากย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 3 เดือนที่แล้ว สว.อังคณา ก็เคยได้โพสต์แสดงจุดยืนผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Angkhana Neelapaijit เรียกร้องให้ยุติการใช้กับระเบิดในพื้นที่ชายแดนไทย พร้อมชี้ให้เห็นถึงผลกระทบรุนแรงต่อพลเรือน โดยเฉพาะเด็กและผู้บริสุทธิ์ที่ยังต้องเผชิญความเสี่ยงแม้สงครามจะสิ้นสุดลงแล้ว

โดยเจ้าตัว ระบุข้อความว่า ประณามการวางกับระเบิดในพื้นที่ช่องอานม้า เรียกร้องให้กัมพูชาเคารพหลักมนุษยธรรม และยึดแนวทางสันติวิธีในการแก้ปัญหาความขัดแย้งชายแดน กับระเบิด เป็นสิ่งที่ถูกห้ามโดยไม่มีข้อยกเว้นแม้ในสภาวะสงคราม กัมพูชาเป็นประเทศที่พลเมืองจำนวนไม่น้อยรวมถึงผู้หญิง และเด็กต้องเสียชีวิต หรือกลายเป็นคนพิการสูญเสียขาในช่วงสงครามx่าล้างเผ่าพันธุ์ยุคเขมรแดง กัมพูชาจึงควรตระหนักถึงความร้ายแรงของกับระเบิดที่เกิดต่อผู้บริสุทธิ์

การใช้กับระเบิดในพื้นที่ช่องอานม้า อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี จึงเป็นเรื่องที่สมควรถูกประณาม ทั้งนี้ ทั้งไทยและกัมพูชา ต่างเป็นประเทศที่ให้สัตยาบันอนุสัญญาออตตาวา (Ottawa Treaty) ซึ่งเป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการ ห้ามใช้ สะสม ผลิต และถ่ายโอนทุ่นระเบิดสังหารบุคคล (anti-personnel landmines) กัมพูชาจึงต้องเคารพและปฏิบัติตามอนุสัญญาอย่างเคร่งครัด

ประติมากรรม เก้าอี้ขาหัก (Broken Chair) เป็นประติมากรรม ซึ่งตั้งอยู่หน้าสำนักงานองค์การสหประชาชาติ Place des Nations นครเจนีวา เป็นสัญลักษณ์ที่มีความหมายทางการเมืองและมนุษยธรรม โดยเฉพาะในบริบทของการต่อต้านกับระเบิด และสนับสนุนให้ทุกประเทศลงนามและให้สัตยาบันอนุสัญญาออตตาวา เก้าอี้ขาหักจึงเป็นเสมือนตัวแทนของผู้ที่ได้รับความเสียหายจากกับระเบิด ประติมากรรมชิ้นนี้ถูกติดตั้งในปี 1997 เพื่อสนับสนุนให้ทุกประเทศให้สัตยาบันอนุสัญญาออตตาวา เก้าอี้ขาหัก จึงเป็นสัญลักษณ์ของการเรียกร้องต่อประเทศที่ยังไม่ให้สัตยาบันอนุสัญญา และให้ประชาคมโลกตระหนักถึงผลกระทบของกับระเบิด และเข้าร่วมในความพยายามระดับโลกเพื่อยุติการใช้กับระเบิด