เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2568 ที่ผ่านมา นางสุพร อายุ 54 ปี แม่ค้าขายกะหรี่ปั๊ป ใน ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช ร้องเรียนขอความเป็นธรรมและช่วยเหลือ น้องเมย์ อายุ 22 ปี บุตรสาวที่มีอาการเครียดและพยายามจะคิดสั้น ต้องคอยปลอบใจและดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่กล้าปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว จึงพามาอยู่ที่ร้านกะหรี่ปั๊บด้วย

โดยคุณแม่ เล่าว่า น้องเมย์เพิ่งจบปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการ จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนจบได้ฝึกงานที่หน่วยงานราชการแห่งหนึ่งในนครศรีธรรมราช 2 เดือน หลังจบฝึกงาน หน่วยงานนั้นเปิดสอบคัดเลือกพนักงาน น้องเมย์สมัครและสอบเมื่อวันที่ 19 มิ.ย. 2568 ประกาศผลวันที่ 20 มิ.ย.2568 โดยน้องเมย์สอบได้ลำดับที่ 1

ต่อมา หน่วยงานฯ ได้เรียกให้น้องเมย์ไปรายงานตัวและทำสัญญาจ้าง เมื่อวันที่ 27 มิ.ย. 2568 เวลา 09.00 น. พร้อมวางเงินประกันสัญญาจ้าง 2,111 บาท (ร้อยละ 5 ของเงินเดือน 14,000 บาท)

นางสุพร เผยต่อว่า ครอบครัวดีใจมากที่จะมีรายได้ช่วยเหลือ แต่ไม่มีเงินวางประกัน จึงวิ่งหยิบยืมเพื่อนบ้านจนไปทำสัญญาตามระเบียบครบถ้วน น้องเมย์มีกำหนดเริ่มงานวันที่ 1 ก.ค. ที่ผ่านมา และได้ไปดูสถานที่ทำงาน เตรียมโต๊ะเรียบร้อย แต่วันที่ 30 มิ.ย.2568 ก่อนเริ่มงาน 1 วัน หัวหน้าแจ้งให้น้องเมย์ไปเซ็นยกเลิกสัญญา โดยอ้างว่าสำนักงานใหญ่บอกว่า จบสาขาที่ไม่ตรงกับความต้องการ

นางสุพร กล่าวอีกว่า บุตรสาวตนเสียใจมาก ร้องไห้ และจำใจไปเซ็นยกเลิกสัญญาด้วยน้ำตานองใบหน้า เป็นภาพที่น่าเวทนาและสงสาร หลังจากนั้น น้องเมย์เครียด ซึมเศร้า และบ่นจะคิดสั้น ทำให้ครอบครัววิตกกังวล ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด ไม่กล้าปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว ทั้งนี้ แม้จะเซ็นยกเลิกสัญญาแล้ว ทางหน่วยงานราชการยังไม่คืนเงินประกันสัญญาจ้าง 2,111 บาทให้บุตรสาวแต่อย่างใด