3 กรกฎาคม 2568 ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ได้เกิดเรื่องราวอันน่าประทับใจ เมื่อมีหญิงพิการ ได้เดินเข้ามาในร้านพร้อมยื่นกระดาษใบหนึ่งให้กับเจ้าของร้าน ข้อความในกระดาษนั้นทำให้หัวใจของเจ้าของร้านเต็มไปด้วยความสงสารจับใจ

ท่านเจ้าค่ะฉันมาขอข้าวสารและกับข้าวไปทำกินกับลูกสาว3แม่ลูกหน่อยค่ะฉันไม่มีเงินสักบาทจ้า เถ้าแก่นายจ้างยักยอกเอาค่าแรงหนีไปหมดค่ะก็แล้วแค่ท่านจะเอาให้ค่ะขอก้มกราบลงที่เท้าท่านเป็นอย่างสูงค่ะ ตอนนี้ไม่มีเงินติดตัวและต้องไปขออาศัยพักค้างคืนอยู่กับเพื่อนร่วมงานที่หนองสาหร่ายเป็นเวลา 1 คืน เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับที่จังหวัดชัยภูมิในวันพรุ่งนี้

ด้วยความเห็นใจ เจ้าของร้านจึงตอบตกลงที่จะช่วยเหลือในทันที ระหว่างที่รออาหาร หญิงพิการมีน้ำตาไหลตลอดเวลาที่นั่งรอ ซึ่งเป็นภาพที่สะเทือนใจเป็นอย่างมาก แม้จะไม่สามารถช่วยเหลือได้มากนัก ก็ถือเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ที่เจ้าของร้านอยากจะส่งมอบให้

หนูช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยพี่ก็ได้อิ่มไป 1 มื้อ ขอให้พี่กลับบ้านอย่างปลอดภัยนะคะ เจ้าของร้านกล่าวด้วยความหวังดี และหวังว่าพี่สาวรายนี้จะเดินทางกลับถึงบ้านที่ชัยภูมิได้อย่างปลอดภัย และผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้

ชมคลิป