23 ธันวาคม 2568 นายปิยะ ปิจนำ ผู้ว่าราชการจังหวัดบุรีรัมย์ มอบหมายให้นางปิยนาฏ เสงี่ยมศักดิ์ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดบุรีรัมย์ พร้อมด้วยนายประสงค์ จันทร์กระจ่าง ปลัดอำเภอเมืองบุรีรัมย์  ในฐานะผู้แทนนายอำเภอ ลงพื้นที่ไปยังบ้านโคกเจริญ ต.สะแกซำ อ.เมืองบุรีรัมย์ เพื่อเยี่ยมให้กำลังใจครอบครัวของ จ่าเอก เทอดพงษ์ ผมนะรา หรือจ่าเหิน ทหารช่าง หน่วยเฉพาะกิจนาวิกโยธินตราด ที่เหยียบกับระเบิด PMN-2 ขาขวาขาด ขณะกำลังปรับปรุงแนวตั้งรับให้กับ ทหารราบ นย. เพื่อเข้าวางกำลังคุมพื้นที่บ้านสาม ที่บ้านหนองรี อ.เมือง จ.ตราด เมื่อวันที่ 21 ธ.ค.68 ขณะนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรี   

ทั้งนี้ยังได้นำนม และผ้าอ้อมสำเร็จรูปไปมอบให้กับนางปารวี   อายุ 59 ปี แม่ของจ่าเหิน ซึ่งป่วยติดเตียงมากว่า 3 ปี  พร้อมทั้งให้กำลังใจด้วย แต่เนื่องจากผู้เป็นแม่ป่วยติดเตียง ทั้งหน่วยงานราชการ ญาติและคนในครอบครัว  จึงไม่ได้บอกข่าวร้ายที่ลูกชายสูญเสียขาให้ทราบ เพราะเกรงกระทบสภาพจิตใจอาจเกิดภาวะช็อกได้

นางปิยนาฏ กล่าวว่า ภายหลังทราบข่าวจ่าเทิดพงษ์ เหยียบกับระเบิดขาขวาขาด ผู้ว่าราชการจังหวัด ได้มอบหมายให้ลงพื้นที่เยี่ยมให้กำลังใจครอบครัว พร้อมหาแนวทางช่วยเหลือในด้านต่างๆ รวมถึงสภาพบ้านชั้นสองที่ชำรุดก็จะประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จัดหางบประมาณดำเนินการซ่อมแซมให้อยู่ในสภาพที่ปลอดภัยมากขึ้น อีกทั้งจะได้ดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเยี่ยมจ่าเหิน ซึ่งรักษาตัวอยู่ที่ รพ.จันทบุรีด้วย อย่างไรก็ตามเบื้องต้น พล.ท.อดุลย์ บุญธรรมเจริญ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม ก็ได้จัดรถตู้มาให้บริการพาครอบครัวไปเยี่ยมจ่าเหิน   โดยจะออกเดินทางกลางดึกคืนนี้ ส่วนการช่วยเหลืออย่างอื่นก็จะได้ตรวจสอบและพิจารณาเพิ่มเติมอีก

ด้านร้อยตรีวิสิฐศักดิ์ ผมนะรา อายุ 65 ปี อดีตทหารสังกัดค่าย ร.23 พัน 4 บุรีรัมย์ พ่อของจ่าเหิน บอกว่า ในฐานะที่พ่อเป็นทหารก็ทำใจไว้อยู่แล้ว แม้จะไม่ได้อยากให้เกิดกับลูกชายตัวเอง ก็ตั้งใจจะเดินทางไปเยี่ยมลูกชายด้วยตัวเองที่ รพ.จันทบุรี ส่วนสถานการณ์ชายแดนไทย-กัมพูชา ส่วนตัวพ่อก็ไม่อยากให้เจรจา อยากให้จัดการรบให้จบเบ็ดเสร็จไปเลย ให้สิ้นสภาพเป็นภัยคุกคามกับไทยอีก

ขณะที่ดาบตำรวจภาคภูมิ พี่ชายจ่าเหิน ก็บอกว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่มีใครกล้าบอกแม่ เพราะแม่ป่วยติดเตียงร่างกายแม่ไม่แข็งแรง ก็กลัวว่าแม่จะเสียใจจนช็อก เพราะแม่รักและห่วงน้องชายมาก เมื่อวันที่ 5 ธ.ค.68  ที่ผ่านมาน้องก็ได้กลับมาหาพ่อแม่ที่บ้าน ส่วนตัวไม่อยากให้สถานการณ์ยืดเยื้ออยากให้จบเร็วๆ เพราะทหารไทยก็เสียชีวิตและสูญเสียอวัยวะหลายนายแล้ว ไม่อยากให้ต้องเกิดการสูญเสียอีก แต่ก็ไม่อยากให้เจรจาอยากให้เปิดให้เต็มที่   และเหตุการณ์ที่น้องเหยียบกับระเบิดขาขาดไม่ใช่อุบัติเหตุ เกิดจากการจงใจวางทุ่นระเบิดของฝ่ายกัมพูชาแน่นอน