วันที่ 21 พ.ย.68 ทหารผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุระเบิด ได้ออกมาเผยแพร่ข้อมูล ตัวอักษรและตัวเลขที่อยู่บนทุ่นระเบิด PMN-2 ตรวจพบในเขต อธิปไตยของไทย ซึ่งประเทศไทยไม่เคยมีทุ่นระเบิดทุกชนิด ตามอนุสัญญาออตตาวา (Ottawa Convention) ที่ห้ามการใช้ สะสม ผลิต และถ่ายโอนทุ่นระเบิดสังหารบุคคล

สำหรับทุ่นระเบิดสังหารบุคคลแบบ PMN-2 ซึ่งมี รหัสโรงงานผลิต–งวดการผลิต–ปีที่ผลิต พิมพ์บนตัวเรือนเหมือนมาตรฐานอุตสาหกรรมยุทโธปกรณ์ของกลุ่มโซเวียตทุกประเทศ การถอดรหัสทีละบรรทัด ตามมาตรฐานของทุ่นจำพวกนี้ การอ่านรหัสบนทุ่น PMN-2 เรียงตามลำดับตัวตัวอักษรและตัวเลข มีรหัสหมายเลข 3 บรรทัด เช่น บรรทัดแรก ПМН-2 = ทุ่นระเบิดสังหารบุคคลแบบกดระเบิด (pressure-activated anti-personnel mine) รุ่น PMN-2 ผลิตโดยประเทศในกลุ่มโซเวียต

2.บรรทัดที่สอง รหัสโรงงาน – งวดผลิต – ปีผลิต
XX – XXX – YY
15 – 106 – 86

15 = รหัสโรงงาน (Factory code) แต่ละโรงงานทหารในโซเวียตใช้ตัวเลขเฉพาะ
106 = งวดการผลิต (Batch/Lot Number) คือ ลอตที่ 106 ของปีนั้น
86 = ปีผลิต ค.ศ. 1986 ผลิตในยุคสงครามเย็น (Cold War stock)

บรรทัดที่สาม : รหัสชุดประกอบภายใน ТГ-40 คือ อักษรซีริลลิก ТГ มักใช้เป็นรหัสหน่วยประกอบหรือสายการผลิต (assembly code) ส่วน 40 = หมายเลขชุดอุปกรณ์ (component group no.) ใช้เพื่อย้อนตรวจสอบย้อนกลับ (traceability) หากมีปัญหาเรื่องคุณภาพหรือชนิดดินส่งกำลัง

ส่วนความหมายเชิงปฏิบัติการ
1.อายุทุ่นระเบิดเกิน 35 ปี แต่ยังใช้งานได้เต็มประสิทธิภาพ เพราะ PMN-2 ใช้ระเบิดพลาสติก (พลาสติก explosive) ที่เสถียรมาก

2.รหัสปีผลิตทำให้สันนิษฐานแหล่งที่มาได้ เช่น คลังเก็บเก่าของฝ่ายติดอาวุธบางประเทศในภูมิภาคอาเซียน ที่เคยได้รับยุทโธปกรณ์จากโซเวียตในยุค 80 ทั้งนี้หากพบหลายลูกในพื้นที่เดียวกันและเลขชุด ลอตเหมือนกัน นั้นบ่งชี้ว่า มาจากการวางภารกิจเดียวกัน ไม่ใช่ของตกค้างแบบสุ่มแน่นนอน