เมื่อวันที่ 12 ส.ค. 2568 จากการติดตามสถานการณ์แม่น้ำยม ที่ตำบลสามง่าม อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร พบว่ามวลน้ำจากพื้นที่ภาคเหนือตอนบน และจากทุ่งบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก ไหลบ่าลงมาอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ระดับน้ำเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยที่สถานีวัดน้ำ Y-17 บริเวณหน้าที่ว่าการอำเภอสามง่าม วัดได้ 5.26 เมตร
ขณะนี้มวลน้ำดังกล่าวเอ่อล้นตลิ่ง ไหลเข้าท่วมบ้านเรือนประชาชนในพื้นที่ลุ่มต่ำหลายสิบครัวเรือน โดยเฉพาะที่บ้านเกาะกระดี่ หมู่ 11 ตำบลสามง่าม มีบ้านเรือนประชาชนถูกน้ำท่วมแล้ว 20 ครัวเรือน ระดับน้ำท่วมสูงเฉลี่ยประมาณ 1 เมตร และมีแนวโน้มสูงขึ้นต่อไป ชาวบ้านต้องใช้เรือพายขนย้ายสิ่งของขึ้นไปเก็บไว้ริมถนนสายสามง่าม-รังนก ฝั่งตะวันออก พร้อมอพยพลูกหลานจาก 18 ครัวเรือน มาปลูกเพิงพักอาศัยชั่วคราวริมถนน
ชาวบ้านเกาะกระดี่ ยังได้รับความเดือดร้อนจากปัญหาขาดแคลนน้ำดื่มสะอาด ต้องซื้อน้ำขวดมากินในช่วงนี้ ขณะเดียวกัน ห้องสุขาและส้วมในบ้านถูกน้ำท่วมจนใช้การไม่ได้ ทำให้ต้องขับขี่รถจักรยานยนต์ไปเข้าห้องน้ำที่วัดจระเข้ผอม อีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปกลับราว 2 กิโลเมตร และเด็ก ๆ บางส่วนต้องขับถ่ายลงแม่น้ำหรือในป่าใกล้เคียง
ทั้งนี้ชาวบ้านเล่าว่าน้ำท่วมยาวนานเกือบ 1 เดือนแล้ว แต่ยังไม่มีหน่วยงานใดลงมาช่วยเหลือ ด้านนายสุเทพ อายุ 41 ปี ชาวบ้านเกาะกระดี่ เปิดเผยว่า พื้นที่หมู่ 11 ทั้งหมดมีชาวบ้านอยู่ 2 กลุ่ม รวม 18 ครัวเรือน ถูกน้ำท่วมหมด ต้องใช้เรือพายเข้าออก และอพยพลูกหลานขึ้นมาอยู่บนถนนกันทั้งหมด ระดับน้ำในพื้นที่ตอนนี้สูงประมาณระดับอก หรือราว 1.2 เมตร และยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ วันละประมาณ 20-30 เซนติเมตร เด็ก ๆ ไม่สามารถเดินได้เพราะน้ำท่วมมิดหัว ทำให้การสัญจรต้องใช้เรือเพียงอย่างเดียว และชาวบ้านต้องเฝ้าระวังระดับน้ำอย่างใกล้ชิด
ด้านนางรอด อายุ 63 ปี ชาวบ้านเกาะกระดี่ เล่าอีกว่า บ้านถูกน้ำจากแม่น้ำยมท่วมมากว่า 20 วันแล้ว พอเช้าก็พายเรือออกมาทำอาหารและเฝ้าของบนเพิงพักริมถนน กลางคืนจึงพายเรือกลับไปนอนที่บ้าน แม้จะอยู่ท่ามกลางน้ำท่วมแต่ก็ต้องคอยดูแลทรัพย์สินและพื้นที่ของตน
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ก็ยังไม่มีใครมาช่วยเหลือเลย ชาวบ้านเดือดร้อนกันมาก โดยเฉพาะ เวลาเข้าห้องน้ำ ก็ต้องไปขอเพื่อนบ้านเข้าบ้าง หรือไปที่วัดจระเข้ผอมบ้าง ส่วนเด็กก็ถ่ายลงน้ำบ้าง ผู้ใหญ่ก็ไปเข้าที่วัด ตอนนี้เดือดร้อนมากอยากได้ห้องน้ำ ของอุปโภคบริโภค ข้าวสาร น้ำดื่ม เพราะบางคนที่เขาไม่ได้ไปทำงาน หรือไม่มีงานทำ ก็เดือดร้อน ซึ่งชาวบ้านขาดแคลนน้ำดื่มต้องซื้อน้ำขวดมากิน นางรอด กล่าว