จากกรณีเมื่อวันที่ 3 พ.ค. 67 ชาวบ้านที่มาทำบุญ ที่วัดชมนิมิตร อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ พบเด็กชายอายุประมาณ 5 ขวบ ถูกนำมาทิ้งไว้เพียงคนเดียว จึงช่วยกันประกาศตามหาพ่อแม่เด็กในโซเชียล พบว่าตามร่างกาย และ ใบหน้าของเด็กมีบาดแผลคล้ายถูกตี และ มีถุงเสื้อผ้าสัมภาระมาด้วย 1 ถุง จากการสอบถามในเบื้องต้น น้องบอกว่าถูกแม่ตีและพ่อนำมาทิ้งไว้ที่นี่ ชาวบ้านจึงช่วยกันหาโต๊ะนั่ง หาน้ำให้ดื่ม หาก๋วยเตี๋ยวมาป้อนให้น้องทาน เพราะอากาศกำลังร้อนจัด ทางชาวบ้านก็ประสานหน่วยงานเข้ามาดู เมื่อมีคนมาเยอะ ไม่นานนักก็มีแม่ของเด็กเดินทางมายังจุดเกิดเหตุดังกล่าว และแสดงตนบอกว่าตนเองเป็นแม่ของเด็ก ที่ทำแบบนี้เพราะลูกดื้อและซนไม่ยอมกินข้าว ต้องการดัดนิสัย ให้มานั่งสมาธิที่วัดสักหน่อย และมารับตัวเด็กกลับไป ด้านชาวบ้านก็พากันแปลกใจ เพราะตอนที่เด็กเห็นแม่ ไม่มีอาการรู้สึกดีใจเลย

ซึ่งจากการตรวจสอบภาพกล้องวงจรปิดพบว่า ในช่วงประมาณ 12.00 น. ของวันที่ 3 พ.ค. 67 (พ่อเลี้ยง) ใส่เสื้อคลุมแขนยาว กางเกงขายาว หมวกสีแดง ได้พาเด็กชายนั่งซ้อนท้าย รถจักรยานยนต์คันสีขาว ขับขี่เข้ามาภายในวัดวัดชมนิมิตร และมาจอดบริเวณหน้าห้องน้ำ จากนั้นพ่อเลี้ยงพาเด็กลงจากรถ และ เดินหายเข้าไปสักพักในบริเวณห้องน้ำ ก่อนจะเดินกลับออกมาคนเดียว และขี่รถจักรยานยนต์คันดังกล่าวออกไปเลย โดยที่เด็กยังไม่ได้เดินออกมาด้วย

ด้าน นางสาวนฤมล ดีรุจิเจริญ 42 ปี ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ เผยว่า จังหวะที่ป้าคนนึง เดินไปเข้าห้องน้ำ ให้น้องนั่งอยู่ แล้วน้องก็บอกว่าน้องหิวน้ำ ป้าก็เลยเอาน้ำมาให้น้องกิน และเขาก็ถามว่ามากับใคร น้องบอกก็มากับพ่อกับแม่ เขให้รออะไรอย่างเงี้ย น้องบอกว่าอนุบาล 2 ในสภาพน้องตอนนั้นคือหิวโซเลย คิดว่าไม่ต่ำกว่า 1-2 ชั่วโมง ที่ตอนนั้นที่เจอเขา ดูน้องเขาหิว เลยบอกให้พี่สาว ป้อนก๋วยเตี๋ยว เราพยามคุยกับน้อง แล้วถามว่า พ่อชื่ออะไร น้องชื่ออะไร แล้วก็ถามว่าเรียนหนังสือหรือเปบ่า เรียนที่ไหน ตามร่างกายของน้องพบว่ามีบาดแผลด้วย บริเวณขาน่าจะไม่ต่ำกว่า 7-8 รอยเลย เป็นแผลแบบรอยโดนตี แล้วตรงหูคล้ายกับรอยหยิก ปากแตก เบ้าตาเขียว เราอยู่กับน้องตลอดจนกว่าเจ้าหน้าที่จะมา สักพักใหญ่ก็มีเจ้าหน้าที่มา และมารู้ทีหลังว่าคุณแม่เขามายืนกอดอก แล้วดูลูก แล้วเราก็เลยถามแม่น้องเขาไปนิดหน่อย ทำไมเอาลูกมาทิ้ง เขาก็บอกว่าจะดัดสั_ ดานลูก ลูกชอบเอาข้าวไปทิ้ง เราก็บอกไม่ควรทำแบบนี้ ทำแบบนี้ได้ยังไง แล้วมีถุงเสื้อผ้ามาถุงนึง คิดว่าเป็นการทิ้งลูกและปกป้องสามีด้วย อะไรประมาณนี้ เขาบอกว่าเขาเอาลูกมาเอง ไม่ใช่สามีเอามา แต่ในกล้องวงจรปิด เป็นสามีที่เอาลูกมาทิ้ง น่าจะปกป้องสามี รักสามีมาก และมีคนยืนยันว่าเขาช่วยกันตีน้อง แต่การพูดของน้องไม่มีกิริยาก้าวราว เรากลัวว่าถ้าส่งกลับไปที่แม่เขา กลัวน้องจะโดนอีก น้องเหมือนไม่ได้รับความรัก ไม่อยากให้เขามาเจออะไรแบบนี้ ฝากถึงที่บ้านที่มีลบูกิด้อ ลูกก็เหมืนผ้าขาวถาเราเอาใจใส่ดูแลเขา ยามเราแก่เขาก็จะกลับมาดูแลเรา และวันนึงเขาก็ต้องแก่ถ้าคุณเลี้ยงลูกดี ใส่ใจลูก ลูกไม่ทิ้งคุณหรอกค่ะ คิดว่าถ้าตอนนั้นเราจูงมือน้องมากับเรา น้องก็มา

ส่วนทางด้าน นางกังสดาน สกุลแฟน ครูพี่เลี้ยงศูนย์เด็กก่อนเกณฑ์วัดชมนิมิตร เผยว่า น้องที่จากตลาด มาขอดูกล้อวงจรปิด เขาบอกว่ามีผู้ปกครองมาทิ้งน้องไว้ที่วัด เราก็เลยเดินมาดูว่าจะเดินมาดูกล้องวงปิด แต่พอดีกล้องวงจรปิดเขา พระเป็นคนดูแลอยู่และติดกิจนิมนต์ เราก็เลยเดินมาดูเด็กค่ะ ตอนนั้นเด็กก็มีคนในตลาดมาช่วยดูแล ป้อนก๋วยเตี๋ยว ป้อนน้ำน้องกิน จากที่ถามก็คือ น้องเดินมาขอน้ำจากคนในศาลากิน แล้วถามว่าพ่อแม่อยู่ไหน น้องก็บอกว่าพ่อไปแล้ว พ่อเอามาทิ้งไว้ น้องพูดประมาณนี้ เราก็ยังไม่ทันได้ดูกล้องวงจรปิด คนมาเยอะ ก็เลยถามน้อง ตอบชื่อได้ ชื่อโรงเรียน ชื่อพ่อแม่ ส่สนรอยตามตัวเราก็ถามว่าโดนอะไร เขาก็ยอกว่าแม่ตี น้องพูดตรงกับที่แม่เขาบอกว่า แม่เขาตีเอง พอเห็นคนเยอะแม่เขาก็เลยมา แล้วแม่เขาก็บอกว่าลูกหนูเอง

แต่น้องไม่มีอาการดีใจว่าแม่มาแล้ว ก็ทานก๋วยเตี๋ยวต่อ แล้วเราก็ถามว่านี่ใคร น้องเขาก็บอกแม่เองครับ เขาก็เป็นเด็กพูดเพราะ แม่ค้าเขาก็เลยเซิร์ทชื่อโรงเรียน แล้วหาเบอร์โทรตามครูที่โรงเรียนมาดูอีกทีนึง เราก็เลยโทรให้ทางหน่วยงานของเทศบาลมาดูอีกทีนึง เพราะเขามีมาตราการในการดูแลประชาชนอยู่แล้ว เขาก็มาดำเนินเรื่องต่อโดยการ ต้องไปดูที่บ้าน้อง ว่าสภาพบ้านน้องเป็นไง แต่เท่าที่ทราบเขาเพิ่งจะมารับน้อง อยู่ได้ประมาณปีนึง ที่ได้ข่าวมาคือ ให้น้องมาอยู่กินกับตัวเองได้ปีนึงกับสามีคนใหม่ ตามตัวน้องก็มีรอยแผล มีที่หย้าขา และมีที่หลัง แล้วมีเสื้อผ้ามาหนึ่งถุง แต่แม่เขาบอกว่าดัดนิสัยน้อง น้องดื้อ น้องไม่กินข้าว ชอบเอาข้าวไปทิ้ง ก็เลยดัดนิสัยน้อง ให้น้องมานั่งสมาะในวัด คือตอนที่ดูจากกล้องวงจรปิด เขาก็ไม่ได้พูดคุยหรืออะไรกับน้องเลย มาถึงก็คือจอดหน้าห้องน้ำ พ่อเลี้ยงไปเข้าห้องน้ำ แล้วน้องเดินตามพ่อเลี้ยงไป น้องยังไม่ทันออกจากห้องน้ำ พ่อเลี้ยงก็ขับรถไปแล้ว คือน้องไม่มีอาการดีใจตอนเจอแม่ แต่น้องเป็นเด็กพูดเพราะ พูดจารู้เรื่อง บอกโรงเรียนได้ เราถึงได้ติดต่อทางโรงเรียนให้มาดูน้องอีกที

หลังจากนั้นทางหน่วยงานกองส่งเสริมการพัฒนาสวัสดิการเด็ก เยาวชนและครอบครัว ได้เข้าไปดูแลน้องแล้ว และดูสภาพความเป็นอยู่ของน้องด้วย ในส่วนของแม่ที่รับน้องกลับไป จะอยู่ในความดูแลของทางโรงเรียน หากพบว่าเกิดเหตุการณดังกล่าวซ้ำอีก หรือตีน้อง ก็จะรายงานให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทราบ

ผู็สื่อข่าวสยามนิวส์ จังหวัด สมุทรปราการ รายงาน