เมื่อวันที่ 29 มี.ค.67 ผู้สื่อข่าวได้รับรายงานว่า ด.ญ.ณิชานันท์ ลาดนาเรา หรือ น้องจูน ลูกครึ่งวัย 10 ขวบ ที่ต้องมาอยู่กับยายตั้งแต่คลอด เนื่องจากแม่ไปทำงานต่างประเทศ แล้วมีสามีเป็นชาวต่างชาติ เกิดตั้งท้องขึ้น เมื่อท้องใกล้คลอดก็ถูกส่งกลับมาคลอดยังประเทศไทย จากนั้นผู้เป็นแม่ก็ออกไปทำงานและหายไป ปล่อยให้ยายต้องดูแลน้องจูน มาลำพังจนเติบโต ส่วนยายของน้องมีอาชีพรับจ้าง ที่มีงานบ้างไม่มีบ้าง อาศัยเงินผู้สูงอายุกับบัตรคนจน มาใช้จ่ายค่ากินค่าอยู่ค่าเช่าบ้าน

โดยบ้านของน้องจูน ที่บ้านเช่าเลขที่ 274 หมู่ 2 ตำบลคณฑี อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร แม้จะมีฐานะที่ยากลำบาก แต่น้องจูนก็เป็นเด็กนิสัยดีเรียนดี เป็นเด็กขยัน ในแต่ละวันก่อนไปโรงเรียน จะปั่นจักรยานระยะทางเกือบ 2 กม. จากบ้าน เพื่อไปขอข้าวที่วัดมากินในมื้อเช้าก่อนไปโรงเรียน จากนั้นในช่วงเพลก็จะปั่นจักรยานจากโรงเรียนไปรับกับข้าวจากวัดเช่นเดิม เพื่อเตรียมมาไว้เป็นมื้อเย็น

แต่หากวันไหน ที่พระบิณฑบาตได้น้อยหรือไม่ได้เลย พระที่วัดก็เมตตาให้ขนม นม หรือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาให้ และแบ่งเงินมาให้พอซื้ออะไรกินไปวัน ๆ ก่อน และถ้าวันไหนไม่มีกับข้าวหรืออาหารต่าง ๆ จากวัด 2 ยายหลานก็จำต้องกินข้าวกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป กล้วยสุกคนละลูก แบบนั้นทั้งวัน แต่เพราะไม่รู้จะกินอะไร เลยจำเป็นต้องกินกันแบบนั้นเป็นประจำ โดยทั้ง 2 อาศัยบ้านเช่าในราคาเดือนละ 800 บาท

ด้าน น้องจูน เล่าว่า นอกจากในแต่ละวันต้องปั่นจักรยานไปขอข้าวที่วัดมากินกับยายแล้ว ก็จะใช้เวลาว่างช่วยยายทำงานบ้าน โดยเฉพาะการซักผ้าที่ต้องทำเองทุกขั้นตอนตั้งแต่ซักและนำไปตาก หากวันไหนผ้าเยอะกองโตก็จะต้องหยุดเรียนมาซักผ้า สิ่งที่น้องจูน อยากได้ตอนนี้คือข้าวมาไว้หุงกินกับยาย ส่วนเรื่องเรียน ยังไม่รู้เลยว่าจะไปอย่างไรต่อ หากยายไม่มีเงินให้เรียนต่อก็ต้องไม่เรียนเพราะไม่มีอะไรไปเรียน แม้ใจจริงจะอยากเรียนก็ตาม

ขณะที่พูดคุยกันอยู่เป็นเวลามื้อเที่ยงพอดี น้องจูนจึงต้องออกไปยังวัดปราสาท ตำบลคณฑี อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 2 กิโลเมตร เพื่อไปขอข้าวที่วัดมากิน แต่ปรากฏว่าเมื่อไปถึงวัด พระที่วัดบิณฑบาตได้น้อย ไม่มีกับข้าวพอที่จะแบ่งให้น้องจูนกับยายได้ แต่พระก็พยายามไปค้นหานมกล่องมาให้ และมอบเงินจำนวนหนึ่งให้น้องจูนไปซื้ออะไรกินกับยายไปก่อน

จากการสอบถาม พระขจร อินทปัญโญ พระลูกวัดดังกล่าว เล่าให้ฟังว่า อาตมาบวชมาเดือนครึ่งก็จะเห็นพระที่วัด นำข้าวปลาอาหารที่บิณฑบาตมาได้ให้น้องจูนประจำ ตนเองก็แบ่งให้เช่นกัน โดยน้องจูนนั้นมีฐานะยากจนจริง ๆ ทำให้เกิดความเมตตาและให้กับข้าวที่บิณฑบาตรมาได้ให้ไปทุกวัน ซึ่งจะให้ในรอบเช้ากับรอบเพล หากวันไหนบิณฑบาตไม่ได้ก็จะให้นมบ้างปัจจัยบ้างแบบนี้เรื่อยไป

ในขณะที่ นางทองเหลือง คงเมือง อายุ 62 ปี (ยายไก่) ยายของน้องจูน เล่าว่า ด้วยฐานะที่ยากจนรับจ้างทั่วไป ไม่มีเงินพอที่จะใช้จ่าย ก็ต้องให้หลานไปขอข้าวที่วัดมากิน ตนตั้งใจจะให้เรียนแค่ ป. 4 เพราะตนไม่มีเงินส่งให้หลานเรียน แต่หลานเองก็อยากจะเรียนให้จบป.6 ก็ยังไม่รู้จะหาเงินไหนมาส่งเรียน ตนอยากให้ช่วยเหลือแค่ข้าวที่จะมากินกันในบ้านและมีเงินส่งหลานเรียนให้จบก็พอ ไม่ขออะไรมากขอแค่นี้จริง ๆ